Het Afwezige Kruis

 

Want het woord des kruises is wel voor hen, die verloren gaan, een dwaasheid, maar voor ons, die behouden worden, is het een kracht Gods..” (1Kor.1:18)

Dwaasheid

Er bestaat geen boodschap die dwazer is en een steen des aanstoots voor het Evangelie, dan de boodschap van het Kruis (1Kor. 1:23). Dit was zo in de eerste eeuw en is het ook nog  vandaag.

Het kruis was dwaasheid voor de intellectuele Grieken van de eerste eeuw.  Hoe kan het verhaal van een eenvoudige predikant uit de verwerpelijke Joden die gekruisigd werd als oproerling en rebel tegen het religieus establishment enige vorm van wijsheid of kennis bevatten? Als hij dan zo wijs is geweest, zou hij toch zeker geweten hebben hoe gevangenneming te vermijden, of zich vrij te praten? Maar om zonder tegenstand te bieden meegenomen en gekruisigd te worden op 33-jarige leeftijd, getuigd van extreme dwaasheid en zwakte. Want nog de religieuze nog de regerende overheden zouden Hem ter dood gebracht hebben na een openbaring van Zijn grootsheid. Deze man moest wel een verliezer zijn, voor niks goed. Om het nog erger te maken beweerden Zijn volgelingen dat enkel door deze zwakkeling en Zijn Kruis men tot redding en verlichting kon komen.  Er kon geen grotere dwaasheid bestaan als deze!. 

De intelligentsia en de “politiek correcten”van vandaag zien dit net op dezelfde manier. Van alle dingen die het Evangelie tegenstaan is het Kruis wel het meest dwaze.  Wat voor een God is Hij die de bloedige dood van Zijn Zoon als misdadiger aanwijst als de enige weg naar de zaligheid?

Verbonden aan het Kruis is de Opstanding. Voor elk denkend mens is er geen bewering idioter dan het idee dat dezelfde zwakkeling die zichzelf liet vangen en kruisigen, nu beweert uit de dood te zijn opgestaan.  Er zijn op zijn minst honderd andere religieuze denkbeelden die aannemelijker zijn voor de rationele mens dan het idee dat een Galileër, uit alle volkeren is opgestaan uit de dood. 

Bovenop deze dwaasheid beweert deze man God te zijn! Welke God kan door mensen gevangen genomen en gedood worden? Zeker niet de Ware God.  Deze man kan enkel maar een zinsbegoocheling zijn, en om dat te geloven is iets voor de onnozele , bijgelovige en zwakke van geest.  Zoals het toen was, zo is het ook vandaag – dwaasheid.

Struikelblok.

Mocht Jezus gekomen zijn als de machtige bevrijder en politieke redder die Israël wou, dan zou Hij gekroond geweest zijn als hun Koning en Messias. Maar Hij weigerde het volk ter wille te zijn en werd integendeel gekruisigd om te boeten voor hun en onze zonden. Geen andere dood kon voor de Joden smadelijker of beschamender zijn:

Gal.3:13 zegt: Vervloekt is een ieder, die aan het hout hangt. “ Dit betekent niet dat iemand vervloekt is omdat hij aan het hout hangt. De vloek is geen gevolg van ophanging, eerder is ophanging een teken van vervloeking.

Kruisigen was geen Joodse traditie, de Wet beschrijft executie door steniging. (Lev. 24). Maar Galaten verwijst naar Deuteronomium 21:22-23 wat ophanging beschrijft als: “Wanneer iemand een zonde begaat, waarop de doodstraf staat, en hij wordt ter dood gebracht en gij hangt hem aan een paal, dan zal zijn lijk gedurende de nacht niet aan de paal blijven, maar gij zult hem dezelfde dag nog begraven, want een gehangene is door God vervloekt en gij zult het land dat de Here, uw God, u als erfdeel geven zal niet verontreinigen” Merk op dat hij ter dood is veroordeeld en aan een paal gehangen als een uiterlijk teken van het feit dat zijn zonde zo weerzinwekkend was dat hij door God is vervloekt.

Er zijn enkele voorbeelden van ophanging in het Oud Testament (Num.25:4; Joz.10:26; 2Sam. 21:6). In sommige gevallen werden de veroordeelden gedood en dan opgehangen, in andere lijkt het er op dat ze ter dood werden opgehangen. In beide gevallen was het blootstellen van het lichaam aan het hout een teken en verklaring dat de veroordeelde vervloekt was door God. De zeldzaamheid van deze praktijk en het verachterlijke ervan diende om te benadrukken dat de gehangene de slechtste van de slechten was en zeker door God was vervloekt.

Dus zelfs als een Jood kon erkennen dat er een verzoenend offer nodig was, was het besef van een aan het hout opgehangen Messias totaal schaamtevol en onaanvaardbaar.  Het feit dat Hij stierf aan het Kruis bewees dat Hij de Messias niet was en dus inderdaad de ergste zondaar was– deze die God heeft vervloekt.

In dit licht haalt Paulus Jesaja aan: “Zie, Ik leg in Sion een steen des aanstoots en een rots der ergernis,” (Rom. 9:33). Aan de Korinthiërs schrijft hij dat de boodschap van de gekruisigde Christus is “voor Joden een aanstoot, voor heidenen een dwaasheid”  (1Kor. 1:23).

De Boodschap

Als het kruis vandaag onaanvaardbaar en weerzinwekkend is, was het waarschijnlijk nog meer in de Nieuwtestamentische  tijd.  Mocht er één aspect zijn van het Evangelie dat de Apostelen beter zouden weggelaten hebben, dan was het de boodschap van het Kruis. Zonder het kruis zou het Evangelie veel aantrekkelijker zijn en aangenamer, voor zowel de Griek als voor de Jood. Mocht Paulus zijn superieure intelligentie en wijsheid hebben getoond of meer wonderbare mirakels had gedaan, en het kruis had afgezwakt, er zouden veel meer volgelingen geweest zijn van zijn nieuwe religie.

Toch was Paulus onbuigzaam om het kruis weg te laten van de boodschap, integendeel: “Want ik had niet besloten iets te weten onder u, dan Jezus Christus en die gekruisigd.”  (1Kor. 2:2).  Ondanks dat het kruis zwak en dwaas lijkt is Paulus onbuigzaam over het feit dat dit de enige boodschap is die redt(1Kor. 1:21).

Het kruis is niet alleen fundamenteel voor Paulus’ prediking, maar het staat centraal in de definitie van het Evangelie: “Ik maak u bekend, broeders, het evangelie, dat ik u verkondigd heb, dat gij ook ontvangen hebt, waarin gij ook staat, waardoor gij ook behouden wordt. Want voor alle dingen heb ik u overgegeven, hetgeen ik zelf ontvangen heb: Christus is gestorven voor onze zonden, naar de Schriften, 4 en Hij is begraven en ten derden dage opgewekt, naar de Schriften, 1Kor. 15:1-4).

Zo is het vandaag

De aanstoot van het kruis is ons bijgebleven doorheen de eeuwen. Voor hen die heden ten dage omkomen is de boodschap nog steeds dwaasheid en een struikelblok. Het is daarom dat het kruis opvallend afwezig is in de meeste moderne predikingen. In sommige gevallen is het gemakshalve vergeten en genegeerd, maar in de meeste gevallen is het opzettelijk weggelaten uit de boodschap om de “zoeker” of hen die komen uit andere religies geen aanstoot te geven. 

Het weglaten van het kruis uit de boodschap is tekenend voor het verwijderen van het symbool van het Kruis uit de kerkgebouwen. Persoonlijk geloof ik niet in iconen of dat een gebouw zou gezegend zijn door een symbolisch kruis. Maar wanneer zelfs het symbool een aanstoot wordt, hebben we duidelijk een probleem. Hier zijn enkele voorbeelden:

Joel Osteen’s Lakewood “kerk”: “Zoals vele evangelische kerken heeft het gebouw geen kruis… In de plaats ervan heeft het een café met draadloos Internet , 32 video game stations en een kluis voor de offergaven.” Osteen spreekt van op het podium niet in de schaduw van het Kruis maar in deze van een gigantische (wereld)bol. Alzo werd de wereld zijn referentie en invloedsfeer i.p.v. het kruis. Deze symboliek wordt nogmaals bevestigd door de afwezigheid van het Kruis in zijn prediking en het wereldse van zijn boodschappen. Dit wordt verder eïllustreerd door het feit dat hij zijn boodschappen niet opent met een vers uit de Schrift maar met een grap.

“Gedurende de “American Clergy Leadership Conference”-tour waar hij president Bush vorige week verwelkomde, verwijderde pastor John Kingara van Massachussetts een kruis en zette het bij de vuilophaling, 18 April 2003.  “Het feit dat het kruis een symbool is van verdeeldheid, schaamte, lijden en bloedvergieten bewijst dat het niet uit God is maar uit Satan”.

De [Lesbische] Bishop van Stockholm heeft een kerk in haar bisdom voorgesteld alle tekens van het Kruis weg te halen en aanduidingen aan te brengen die de richting naar Mecca aanwijzen als tegemoetkoming voor de Moslims.

“Lawton gaf een sermoen… het kruis als een symbool van Christus’ leven vergelijkend met het gebruik van een kogel als herinnering aan Martin Luther King Jr…. het kruis is voor vele mensen een negatief symbool geworden.” (Hij verving in 2010 het kruis aan de buitenkant van zijn “kerk” door een hart een bol). 

Dit zijn slechts vier voorbeelden van de vele kerken die het voorbeeld van hun regeringen volgen (vooral in de US en China), die er alles aan doen om alle afbeeldingen van een kruis te verwijderen voor het oog van het publiek.

Hoe dan ook de verwijdering van het symbool is enkel een accurate weerspiegeling van de verandering in theologie. In elk van de bovenstaande voorbeelden  en in duizend andere gevallen geeft de verwijdering van het symbool enkel weer dat het kruis reeds lange tijd geleden is weggenomen uit hun theologie.

Soms is het Kruis flagrant weggenomen, soms heel subtiel uit het geweten. In de USA bijvoorbeeeld herdenken wij op Pasen niet meer Zijn kruisiging, maar elke kerk, zelfs deze die niet bij naam Christelijk zijn, vieren de opstanding op “ opstandingszondag”. Vorig jaar besliste ik om te prediken op “Opstandings-zondag”. Een aantal congregatiegangers was uiterst verbaasd en zelfs geschokt toen ze een boodschap hoorden over het Kruis op “Opstandingszondag”! ja we mogen de glorie van de opstanding aannemen maar niet de schaamte van het Kruis. 

Zijn Kruis, Mijn kruis

Maar ook zij die het Evangelie dat Christus voor onze zonden aan het kruis is gestorven voortdurend hebben gepredikt, hebben de boodschap van het Kruis in opspraak gebracht.  Ze zeggen wel dat Christus stierf aan het kruis en leggen de juiste nadruk, maar de betekenis van de gelovige die zijn kruis opneemt is reeds sinds lang weggenomen uit de boodschap. Waar de boodschap van ieder draagt zijn eigen kruis werd aangehouden, werd het niettemin veranderd door het te koppelen aan persoonlijke moeilijkheden zoals bvb “ mijn kinderen zijn het kruis dat ik draag”.

In de voorbije 50 à 60 jaar is het evangelie in toenemende mate op de mens gericht en de nadruk werd gelegd op de voordelen van het evangelie voor de “zoeker”.  Predikanten voelen zich geroepen om het evangelie zo aantrekkelijk mogelijk te maken door de zoeker te overtuigen dat Christen worden heilzaam en voordelig is. Hier bijvoorbeeld  wordt de nadruk gelegd op zegeningen, rijkdom, gezondheid, geluk, hemel, vrede enzovoort. De woorden berouw, zonde, opoffering, lijden enz. worden nooit genoemd.

Toch is het centraal aspect van het Kruis de nood van de wil van het individu om aan zichzelf, het vlees en de wereld  te sterven. Toen zei Jezus tot zijn discipelen: Indien iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelf en neme zijn kruis op en volgt Mij. Want ieder, die zijn leven zal willen behouden, die zal het verliezen; maar ieder, die zijn leven verloren heeft om Mijnentwil, die zal het vinden. Want wat zou het een mens baten, als hij de gehele wereld won, maar schade leed aan zijn ziel? Of wat zal een mens geven in ruil voor zijn leven? (Mat.16:24-26). Het is duidelijk uit wat Jezus zei dat het kruis dat we dragen niet de eigenzinnige kinderen of een problematisch huwelijk zijn. Het is sterven aan onszelf en de eigen ambities en de vleselijke verlangens? Maar omdat we dit van de boodschap hebben weggenomen geloven de meesten dat ze de wereld kunnen hebben (én zijn zonde) en toch gered zijn. Nog erger zijn de heerser en de geldzuchtige die niet enkel geloven dat we de wereld kunnen hebben , maar dat we de wereld moeten hebben. Denk opnieuw aan Osteen die in lijn met zijn werelds symbool mensen de aarde beloven, terwijl de ware predikanten enkel het Kruis beloven. (Hij vertegenwoordigt vele duizenden die hetzelfde doen).

Het Christendom is een brede weg geworden(Mat. 7:13) die gemakkelijk bereikbaar is en comfortabel om te begaan. Hoewel ze niet allemaal het Kruis van Christus negeren, toch hebben ze zich door deze weg te kiezen onderworpen aan dezelfde verleidingen waarmee Jezus werd beproefd. Elk van de drie beproevingen in de woestijn was een aanbieding aan Jezus om het Kruis te ontwijken en toch Zijn doel te bereiken: De  verzoeking om brood uit steen te maken was een verlokking om het koninkrijk te bouwen op voedsel en de behoeften van het volk, eerder dan op het Woord van God. De verzoeking om van de top van de Tempel te springen was een verleiding om het Koninkrijk te bouwen op het spektakel en het sensationele. De massa’s zouden Hem tot koning gekroond hebben mocht Hij gesprongen hebben en ongedeerd blijven. De laatste verzoeking om Satan te aanbidden in ruil voor alle koninkrijken was duidelijk een aanbod om Zijn doel te bereiken op basis van de overeenkomst het kruis te ontwijken. 

God zij dank begreep Jezus dat er maar één enkele manier was om ons te redden en dat was door onze zonde, schuld, schaamte en veroordeling op Zich te nemen en in onze plaats te sterven op het wrede, schaamtevolle en gehate Kruis. Hij begreep dat God van in het begin had bepaald dat zonder bloedvergieten er geen vergeving van zonden is (Heb. 9:22). Tot op het laatste ogenblijk pleitte Hij tevens bij de Vader voor de mogelijkheid om het kruis te ontwijken. (Mat. 26:39). Maar er was geen andere mogelijkheid en dus onderging Hij het kruis en verachtte de schaamte ervan(Heb. 12: 2). Hij had besloten het kruis te ondergaan en  dat Hij zijn aangezicht richtte om naar Jeruzalem te reizen” (Luk.9:51; Jes.50:7).

Hoe durven we ons dan schamen voor het Kruis?

Sommige Galaten begonnen de nadruk te leggen op de besnijdenis om “het aanstotelijke van het kruis” te ontwijken(Gal. 5:11). Paulus wees hen daarvoor terecht en twijfelde zelfs aan hun redding (Gal. 4:20). Er kan immers geen redding zijn tenzij door het Kruis en het kruis ontkennen, verwijderen of minimaliseren is het prediken van een ander evangelie (Gal. 1:6). Het Kruis ontkennen en een ander evangelie brengen riskeert de inbreng van de banvloek - de vloek van God (Gal. 1:8,9). Dus door de poging om de schaamte van de vloek van het Kruis te ontwijken, brengen ze eigenlijk de vloek in die ze zoeken te ontwijken.

Mijn gebed voor mezelf en voor u is dat we ons ten volle vereenzelvigen met Paulus’s interpretatie van de boodschap en van onze middelen:

Want daar de wereld in de wijsheid Gods door haar wijsheid God niet gekend heeft, heeft het God behaagd door de dwaasheid der prediking te redden hen, die geloven. Immers, de Joden verlangen tekenen en de Grieken zoeken wijsheid, doch wij prediken een gekruisigde Christus, voor Joden een aanstoot, voor heidenen een dwaasheid, maar voor hen, die geroepen zijn, Joden zowel als Grieken, (prediken wij) Christus, de kracht Gods en de wijsheid Gods. Want het dwaze van God is wijzer dan de mensen en het zwakke van God is sterker dan de mensen (1 Kor.1:21-25)

Ook ben ik, toen ik tot u kwam, broeders, niet met schittering van woorden of wijsheid u het getuigenis van God komen brengen.Want ik had niet besloten iets te weten onder u, dan Jezus Christus en die gekruisigd.  (1 Kor. 2:1-2)

  

Return to Articles Page

Return to Home Page